Wiosenne zmiany

Razem z wiosną zaszły też diametralne zmiany w ich małej domowej społeczności. Gdy tylko zrobiło się ciepło Andriej się ożenił i przyprowadził do Amfisy swoją młodą żonę. Zdaje się, że najbardziej dotknęło to Basię, której przestał poświęcać tyle uwagi, co wcześniej. Na szczęście było już na tyle ciepło, że dzieciaki mogły znowu spędzać całe dnie poza domem, więc wkrótce Basia znalazła nowych towarzyszy zabaw. I niechętnie wracała do ciemnego, zatęchłego pokoiku, w którym wszyscy mieszkali. Zresztą teraz w ich małym domku zrobiło się tak ciasno, że nie sposób się było pomieścić. W końcu więc, Amfisa, w rozmowie z ciocią Zosią i Reginą poprosiła, żeby poszukali innego domu. Polubiła ich bardzo i nie chciała wyrzucać, ale nie miała innego wyjścia. Wkrótce zamieszkali w innym drewnianym domu u trzech Marii. Matkę wszyscy nazywali Starą Marią, a jej dwie córki dla odróżnienia Maszą i Marusią. Ich dom wydawał się równie zadbany jak Amfisy, ale już wkrótce okazało się, że są tam jeszcze dodatkowi lokatorzy w postaci całej kolonii pluskiew. Pewnego wieczoru Janka polując na insekty zauważyła, że część z nich znika w szparze pod oknem. Wzięła nieduży patyk i wcisnęła go głęboko w szczelinę, żeby wypłoszyć owady. Zamiast tego jednak odłupała kawał tynku, pod którym ukazał się fragment drewnianej ściany całkowicie pokryty odwłokami pluskiew. Janka odskoczyła z okrzykiem obrzydzenia, a pluskwy rozbiegły się po pokoju. Janka razem z Basią waliły butami gdzie popadnie, a wkrótce do tej wojny przyłączyli się także dorośli. Opukiwali wszystkie ściany siejąc zamęt wśród pluskiew i demolując pokój. Kiedy skończyli mieszkanie wyglądało jak pobojowisko, a na ścianach w kilku miejscach widać było znaczne ubytki tynku. Na szczęście było to jedynie gliniaste błoto pomieszane z kiziakiem, więc następnego dnia łatwo doprowadzili wszystko do porządku.